Brede welvaart krijgt vaste voet aan de grond in beleid en bestuur. Maar hoe geef je het in de praktijk vorm? Arlette Bickel en Wouter ­Marchand organiseerden in Friesland het LeerLab Brede Welvaart & Beleid. In dit essay delen ze hun bevindingen.

Friese Paradox

Een belangrijke aanleiding voor een onderzoeksprogramma naar brede welvaart in Friesland zijn bevindingen over wat de ‘Friese paradox’ is genoemd. Uit onderzoek blijkt dat de provincie relatief slecht scoort op economische indicatoren, zoals inkomen, opleiding en arbeidsniveau. Maar daar staat tegenover dat de tevredenheid met het leven, de ervaren gezondheid en sociale samenhang in Friesland hoger zijn dan in andere regio’s. Een tegenstrijdigheid die moeilijk kan worden verklaard vanuit een klassieke welvaartsbenadering waarin inkomen en opleiding sterke voorspellers zijn van gezondheid, welzijn en geluk.

Autonome houding

Economen herkennen hierin misschien een Friese variant op de zogenoemde Easterlin-paradox, die de beperkte correlatie tussen geld en levensgeluk beschrijft. Voor Friezen kan dat verklaard worden uit hun autonome houding van zelf- en samenredzaamheid bij inwoners, een sterke regionale ­identiteit een egalitaire inkomensverdeling en waardering voor rust en ruimte.

LeerLab

Om het denken over brede welvaart verder te brengen, heeft Planbureau Fryslân de voorbije herfst en winter een LeerLab ­Brede Welvaart & Beleid georganiseerd, met sprekers en workshopleiders van onder meer de Rijksuniversiteit Groningen, het Planbureau voor de Leefomgeving en het Centraal Bureau voor de Statistiek. Daaraan namen twintig beleidsambtenaren van de Friese provincie en gemeenten deel.